Hoogzwanger en boos op haar man

Door een tijdige interventie is Annelies niet in een burn out beland.
Op de zaak hebben zich al eerder drie medewerkers ziek gemeld.
​Toch ging ze met mij aan de slag en onderkent dat ze zich uitputte en steeds tegen dezelfde dingen aanliep.
Na zes sessies staat ze weer krachtig op eigen benen. 
 
Annelies zegt daarover: "tijdens zo'n sessie geef je jezelf volledig bloot. Je bent immers kwetsbaar en gevoelig. Ik kwam er achter dat hele kleine gebeurtenissen een gigantische impact op mij hebben gehad. Ik schaamde mij hier eigenlijk voor. Geen seconde heeft ze mij het gevoel gegeven dat ik aan het zeuren ben. Ze gaat gelijk op het probleem in, erkent het, en zoekt samen met je naar oplossingen. Zonder deze aanpak zou ik nooit geweten hebben waarom ik steeds in dezelfde patronen verval. En daardoor ook niet de mogelijkheid hebben gehad hier iets tegen te doen."   
 
Hoe Dorien het ziet:
Waar Annelies tegen aanliep is het patroon dat ze zich in onbewust schuldig en over-verantwoordelijk voelt naar haar moeder. Toen haar moeder hoogzwanger was van haar,   was ze boos op haar man. Zelfs zo heftig boos dat de placenta brak. Het werd een keizersnede Zij schreeuwde toen tegen Annelies “Jij hebt me (bijna) vermoord”. Deze opmerking wordt op feestjes zogenaamd grappig nog wel eens herhaald. Dat ''schuldig en over verantwoordelijk voelen'' kwam ook terug op haar werk en naar haar vriend. In de sessies werd de keten van schuld verwerkt en leerde ze voelen waar haar grenzen in gedrag liggen.  De bevrijding werd voelbaar ook in haar lijf, de slopende vermoeidheid is verdwenen. En heel belangrijk om niet overspannen te raken, is dat ze nu haar prioriteiten stelt en aangeeft dat ze niet langer taken op zich neemt die niet van haar zijn.